
ไม่ใช่แค่มโน! อากาศเย็นกำลังกระตุ้นกลไกสมองโบราณที่สั่งให้คุณ 'กิน' เพื่อเอาชีวิตรอดโดยที่คุณไม่รู้ตัว
เมื่ออุณหภูมิภายนอกลดลง หลายคนจะสังเกตเห็นว่าความอยากอาหารของเราจะเพิ่มขึ้นเป็นพิเศษ และมักจะโหยหาอาหารที่หนัก และเข้มข้นกว่าปกติ นี่ไม่ใช่แค่ความรู้สึกส่วนตัว แต่เป็นปฏิกิริยาทางสรีรวิทยา และสัญชาตญาณที่ฝังอยู่ในสมองของเรามาตั้งแต่บรรพบุรุษ
นักวิจัยพบว่ามีกลไกหลัก 3 ประการที่กระตุ้นให้เราหิวมากขึ้นเมื่ออากาศหนาว ซึ่งทั้งหมดเกี่ยวข้องกับการรักษาความอยู่รอด และความอบอุ่นของร่างกาย
นี่คือโปรแกรมเก่าแก่ที่ยังคงทำงานอยู่ในสมองของเรา ตั้งแต่สมัยบรรพบุรุษที่ต้องล่าสัตว์ และเก็บสะสมอาหารในช่วงฤดูหนาวที่ทุรกันดาร สมองจะตีความว่าความหนาวเย็นเท่ากับการขาดแคลนอาหาร และสั่งให้เรารับประทานอาหารที่มีปริมาณแคลอรีสูงเพื่อสร้างไขมันสำรองไว้เป็นฉนวนกันความหนาวเย็น และเป็นพลังงานสำรอง งานวิจัยแสดงให้เห็นว่าปริมาณแคลอรีที่เราบริโภคจะเพิ่มสูงขึ้นในช่วงอุณหภูมิที่ลดลง
เมื่ออุณหภูมิร่างกายแกนกลางเริ่มลดลง ระบบภายในจะตอบสนองด้วยการกระตุ้นความหิว การรับประทานอาหารคือวิธีธรรมชาติที่เร็วที่สุดในการสร้างความร้อนภายใน โดยเฉพาะเมื่อร่างกายต้องย่อยอาหารที่มีโปรตีน และคาร์โบไฮเดรตเชิงซ้อน นักวิจัยชี้ว่าเมื่อเรารู้สึกอุ่น ร่างกายจะรู้สึกอิ่ม และพึงพอใจมากกว่า
ความสั้นลงของช่วงเวลากลางวัน และบรรยากาศที่มืดครึ้มขึ้นยังส่งผลต่อสารสื่อประสาทที่ควบคุมอารมณ์ และความอยากอาหาร เมื่อช่วงเวลากลางวันสั้นลง และมืดเร็วขึ้น เรามักจะรับประทานอาหารได้มากขึ้น และเร็วกว่าปกติ เพื่อแสวงหาความรู้สึกสบายใจ และพลังงาน
การตอบสนองต่อความหิวตามสัญชาตญาณด้วยอาหารที่มีน้ำตาลสูง หรือไขมันหนักอาจทำให้เกิดภาวะพลังงานตก และทำให้น้ำหนักเพิ่มขึ้นได้ ดังนั้นเราควรเลือกอาหารที่ให้ความอบอุ่น และอิ่มนานอย่างมีคุณค่าทางโภชนาการ
การเข้าใจว่าความหิวในฤดูหนาวเป็นเรื่องปกติทางสรีรวิทยา จะช่วยให้เราสามารถควบคุม และเลือกอาหารที่ดีต่อสุขภาพได้ง่ายขึ้น